Jerzy Pług-Piętowski
Pełne imię i nazwisko |
Jerzy Roch Pług-Piętowski |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 sierpnia 1894 |
Data śmierci |
28 grudnia 1979 |
Narodowość |
polska |
Odznaczenia | |
Jerzy Roch Pług-Piętowski vel Piętowski, ps. „Pług” (ur. 16 sierpnia 1894 w Warszawie, zm. 28 grudnia 1979[1]) – polski urzędnik państwowy i działacz polityczny, członek Zarządu Głównego Stronnictwa Demokratycznego, radny Stołecznej Rady Narodowej (1957–1964), oficer Wojska Polskiego, Armii Krajowej i Polskiej Armii Ludowej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 16 sierpnia 1894 w Warszawie, w rodzinie Tomasza, księgowego[2].
Przed I wojną światową działał w Polskiej Partii Socjalistycznej. W dwudziestoleciu międzywojennym zatrudniony w Unii Pracowników Umysłowych. Należał do BBWR, jednak w latach 30. związał się z rodzącym się ruchem demokratycznym, wstępując do Warszawskiego Klubu Demokratycznego. Uczestniczył w kampanii wrześniowej, podziemnej działalności SD „Prostokąt” i Stronnictwa Polskiej Demokracji (wszedł w skład zarządu). Walczył w powstaniu warszawskim. W sierpniu 1944 awansował na porucznika[3]. 10 września 1944 przeszedł do Polskiej Armii Ludowej i został przydzielony do Dowództwa Brygady im. Stanisława Dubois[4]. W tym samym miesiącu awansowany na rotmistrza, a 2 października 1944 na majora[3]. Po kapitulacji powstania znalazł się w obozie jenieckim (1944–1945).
W 1945 znalazł się w Zarządzie Głównym SD, następnie był m.in. sekretarzem jego Rady Naczelnej (1947–1956), członkiem Centralnego Komitetu i Rady Naczelnej. W latach 1947–1954 z nominacji SD zasiadał w Stołecznej Radzie Narodowej. Pochowany na cmentarzu w Milanówku.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1946)[5]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Powstańcze Biogramy - Jerzy Stefan Piętowski
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 34, poz. 286.
- ↑ Lista odznaczonych na V/VI Zjeździe Krajowym Stronnictwa Demokratycznego za pracę społeczno-polityczną, "Tygodnik Demokratyczny", nr 3 z 23–29 stycznia 1958, str. 6
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dług-Piętowski Jerzy. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.2621 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-16].
- Leon Chajn, Materiały do historii klubów demokratycznych i Stronnictwa Demokratycznego, Warszawa 1964, t. 1, s. 336 (notka biograficzna w przypisie)
- Członkowie Klubów Demokratycznych (1937–1939)
- Członkowie konspiracyjnego Stronnictwa Demokratycznego
- Ludzie urodzeni w Warszawie (Królestwo Kongresowe)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy
- Oficerowie Armii Krajowej
- Pochowani w Milanówku
- Podporucznicy kawalerii II Rzeczypospolitej
- Politycy Polskiej Partii Socjalistycznej
- Politycy Stronnictwa Demokratycznego
- Powstańcy warszawscy
- Radni Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1894
- Zmarli w 1979
- Żołnierze Polskiej Armii Ludowej